De Sendero Litoral is een lange afstandsroute van meer dan 200 km die over de ganse kust van de provincie Malaga loopt. Het pad is nog niet volledig af, maar stukken ervan zijn al helemaal opgeknapt en verbonden. De Senda Litoral is ook een onderdeel van de Gran Senda GR249 die rondom de provincie Malaga loopt en dus niet enkel langs de kust. Beide paden hebben een goede informatieve website waar alle etappes en details te vinden zijn.
Rincón de la Victoria
De route van de Sendero Litoral loopt van de grens met Cadiz (Manilva) tot de grens met Granada (Nerja) en dus enkel langs de kust. Sommige stukken zijn nog echt wild en ongerept, andere ontwikkeld en druk, maar men heeft het pad met respect voor de natuur zoveel mogelijk weg van de snelweg te houden. Veel stukken zijn met houten terrassen en bruggen verbonden en hangen letterlijk boven de zee.
de feiten
Wij verkenden in januari het stukje van Rincon de la Victoria tot aan Pedrogalejo, goed voor 8,5 km enkel en ook de eerste Etappe van de Gran Senda GR249 die van Malaga tot Rincon de la Victoria loopt. Prachtig weer, lege stranden en aangename temperaturen. Ideaal wandelweer dus, so let’s go!
We parkeren de auto aan het strand en stappen direct het pad op richting Malaga.
Het eerste stuk is nog vrij ongerept en loopt over een houten pad recht boven de Middellandse Zee. De golven spatten te pletter op de ruwe rotsen.
We gaan door een eerste tunnel, daarna hebben we de keuze, over het pad of door een tweede tunnel. We kiezen voor het pad, dat net iets meer uitzicht biedt. Het is prachtig !
Uiteindelijk komen we uit bij een volgende strand, dat van urbanización Calaflores, met een mooie promenade, wat winkeltjes, bars en restaurants. Het pad kronkelt voort en in de verte ontwaren we de tweede wachttoren, de Torre Vigia Las Palomas, die zich tegenover de net iets minder aantrekkelijke cementfabriek van de Heidelberg Cement Group bevindt. Deze werd blijkbaar reeds gebouwd lang voordat de costas een toeristische trekpleister waren.
We beklimmen het pad en genieten van het uitzicht aan de toren. Hun nut blijkt duidelijk, bij helder weer kun je hier zelfs de kust van Marokko zien en vijanden konden destijds dus onmogelijk ongezien de Spaanse kust benaderen.
De wachttorens, 14 in het totaal over het ganse traject, dateren bijna allemaal uit de 14de eeuw en dienden als uitkijkposten over de zee om nabij gelegen forten tegen piraatinvallen te beschermen via rooksignalen overdag en grote vuren ’s nachts.
Een klein hongertje
We zijn al een tijdje aan het stappen en de geur van de ‘espetos’, spiesen met verse sardines komt ons tegemoet. Het is een lokale specialiteit en lekkernij. Sardientjes, bestrooid met grof zeezout , een scheut olijfolie, wat brood en een wit wijntje…. meer moet dat niet zijn. We bezwijken en kiezen één van de vele tafeltjes langs de promenade van Playa El Palo, bij Casa Antonio. We bestellen 2 espetos met sardientjes, 1 espeto met salmonetos, een ensalada mixta, 4 glazen wijn, koffie en brood aan een tafeltje op de eerste rij van de promenade. Dit alles voor het astronomische bedrag van 37 euro ! Weer eentje om onze lijst toe te voegen.
Salud
Op zonovergoten terrassen langs de promenades in kleine vissersdorpjes kun je overal heerlijk tafelen
De honger en dorst is gelest en we kunnen er weer tegen. We stappen verder richting Pedregalejo, langs de promenades van El Palo, Eicheverria. Het is een zalige wandeling die je in elk seizoen kunt doen, hoewel je in de vakantieperiode waarschijnlijk iets meer zult moeten vechten voor een plaatsje op één van de vele terrasjes.
Moe maar tevreden nemen we in Pedregalejo de bus die ons in 15 min terug naar Rincón de la Victoria brengt en we sluiten een perfecte namiddag af met een drankje op de dijk.